اگر چه دلایل دقیق بروز میگرن هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما به نظر می رسد عوامل ژنتیکی و محیطی در وقوع این بیماری نقش دارند. عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز، از جمله تولید سروتونین، می تواند منجر به بروز درد شود. محققان هنوز در حال بررسی نقش سروتونین در وقوع بیماری میگرن هستند. همچنین، آنها بر این باور هستند که سایر انتقال دهنده های عصبی از جمله پپتید مربوط به ژن کلسی تونین در بروز درد میگرن نقش دارند. عوامل محرک دیگری که باعث وقوع این درد می شوند عبارتند از:
نوسانات هورمونی میتواند در بروز میگرن نقش داشته باشد. به نظر میرسد که نوسانات استروژن در دوران قبل و بعد از قاعدگی، بارداری و یائسگی ممکن است در وقوع این بیماری تأثیرگذار باشد. استفاده از قرص های ضد بارداری خوراکی ممکن است در بروز سردرد میگرنی نقش داشته باشد. برخی زنانی که از این نوع قرص ها استفاده می کردند، گزارش داده اند که با قطع مصرف آنها، کمتر دچار سردرد میگرنی می شوند.
در اینجا مراحل بیماری میگرن را به تفکیک بررسی میکنیم:
میگرن یک بیماری است که عوامل مختلفی میتوانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:
بیماری میگرن هنوز درمان قطعی ندارد و روشهایی که برای کنترل درد مورد استفاده قرار میگیرند، بستگی به شرایط جسمانی و تعداد دفعات ابتلا به این بیماری دارند. در سال 2000، بوتاکس به عنوان یک روش درمانی برای میگرن تایید شد. با تزریق بوتاکس به نواحی خاصی از صورت، سردردهای میگرنی کاهش مییابند و این روش درمانی دوره نقاهت خاصی ندارد.
جهت کاهش شدت سردردهای میگرن، پزشکان توصیه میکنند که افراد در جای آرام و تاریک دراز بکشند، شقیقه خود را ماساژ دهند، دستمالی را مرطوب کنند و بر روی چشمان خود قرار دهند، و کمپرس آب سرد را بر روی گردن و پیشانی خود قرار دهند. همچنین، افرادی که از بیماری میگرن رنج میبرند، باید در مصرف قهوه و نوشیدنیهای کافئین دار بسیار محتاط باشند. برخی از داروها نیز برای کنترل این بیماری مورد استفاده قرار میگیرند. برخی از این داروها OTC هستند و بدون نسخه پزشک آزاد است، اما برخی دیگر از داروها الزاما باید زیر نظر پزشک تجویز شوند.
درمان میگرن بهتر است با شروع اولین علائم آغاز شود. برای جلوگیری از اوج گیری علائم و نشانه های این بیماری، داروهایی وجود دارند که توصیه می شود مصرف شوند. داروهای مسکن مانند آسپرین یا ایبوپروفن مفید هستند، اما باید توجه داشت که مصرف بیش از حد این داروها باعث زخم گوارشی و خونریزی معده می شود. داروهای استامینوفن تنها برای دردهای خفیف میگرنی مفید هستند. تریپان ها مانند سوماتریپتان برای درمان این بیماری تجویز می شوند و می توانند مسیرهای درد را در مغز مسدود کنند.
این داروها را می توان به صورت تزریق یا اسپری در بینی استفاده کرد. با این حال، افرادی که در خطر حملات مغزی و یا قلبی قرار دارند، نباید از این داروها استفاده کنند. داروی دی هیدروآرگوتامین که به صورت اسپری در بینی موجود است، نیز برای درمان میگرن تجویز می شود. عوارض جانبی این دارو شامل بدتر شدن استفراغ و حالت تهوع ناشی از میگرن هستند. با این حال، افراد مبتلا به بیماری عروق کرونری، فشار خون بالا، یا بیماری کلیوی یا کبدی باید از مصرف دی هیدروآرگوتامین اجتناب کنند. داروهای ضد تهوع مانند کلرپرومازین، متوکلوپرامید یا پروکلرپرازین نیز برای کنترل تهوع مفید هستند.
نظرات (0)